Een van Mitterrands meest beroemde uitspraken is geen politieke uitspraak. Toen in 1994 het blad Paris Match bestaan van maîtresse met een buitenechtelijk dochter aan het licht bracht, reageerde Mitterrand met de gevleugelde woorden "et alors”. Dit kon hij doen omdat in de Franse politiek privé en publiek in het algemeen goed gescheiden worden. Het is algemeen bekend dat publieke figuren er allerlei relaties op nahouden, zonder dat dit het publieke functioneren ernstig belemmert. Onze Jack de Vries kwam er minder genadig van af in ons landje van gristelijk agrarisch denken. Laten we het voor hem maar vriendelijk houden op “Les petites misères d’un demi-fou”. En wat te denken van Bill Clinton. Die had heel wat meer woorden nodig dan "et alors".
Dat brengt mij dan weer op de gedachte of God, die in Frankrijk leefde, ook een maîtresse had. Zie de Paus al roepen "na und". Interessante gedachte. Toch ?
In mijn oren klinkt "et alors" zo charmant dat je de maîtresse er gewoon bij kunt denken. Toch heel wat anders dan het platvloerse "so what" of, erger nog "na und". Daar past toch geen maîtresse bij.
Peter Tersteeg
Dat brengt mij dan weer op de gedachte of God, die in Frankrijk leefde, ook een maîtresse had. Zie de Paus al roepen "na und". Interessante gedachte. Toch ?
In mijn oren klinkt "et alors" zo charmant dat je de maîtresse er gewoon bij kunt denken. Toch heel wat anders dan het platvloerse "so what" of, erger nog "na und". Daar past toch geen maîtresse bij.
Peter Tersteeg
