Vergeten kinderen

Juiste in deze dagen realiseer je je dat de plaats waar je geboren bent voor een groot deel bepalend is voor het verloop van je verdere leven. Het leven is goed voor ons. Zo goed dat we het niet meer beseffen. We komen al vele jaren in Nepal en hebben ons het lot van kansarme kinderen aangetrokken. Een mooie opdracht. Maar heel confronterend. Een recent bezoekje aan een aantal gehandicapte kinderen in hun thuissituatie is heftig. Schrijnende situaties waarbij je uit alle macht probeert om je emoties opzij te zetten. Foto’s zeggen meer dan woorden en met schaamte hebben we dit vastgelegd.

Wat kun je doen wanneer je ziet dat een gehandicapt kindje in een bamboekooi opgesloten zit? Wat mag je denken als een baby met het Down-syndroom continue in een donker hok moet verblijven? Vergeten kinderen van Nepal waar men nog steeds niet begrijpt dat ook zij recht hebben op een toekomst.

 Ook al probeer je vaak om je westerse ogen te sluiten om deze cultuur te begrijpen kan je voor dergelijke omstandigheden toch even geen begrip meer opbrengen. Ouders zijn onwetend en niemand doet iets. Maar, er moet toch iemand voor de rechten van deze kinderen opkomen ! 

Kindjes in kooien, kinderen zoekend in vuilnishopen, werkend als slaaf bij rijke families en steengroeves. Kinderen vaak verkocht voor een fles whisky of enkele roepies, zwervend op straat of zittend met hoopvolle ogen bij de afvalverwerking. Kinderen die met hun moeder mee de gevangenis in moeten. Voor die kinderen doen we iets. Vergeten kinderen, gebruikt en misbruikt.

 Je moet met je onmacht leren omgaan maar ergens slaat dan weer die vonk over: er is weer een nieuw project geboren. 

Ook voor deze kinderen is de inzet van onze kennis en energie belangrijk. Daartoe hebben we Stichting Noble House Nepal opgericht. Met heel weinig kun je voor deze kinderen heel veel bereiken en betekenen.

 Getting to wow ! Voor deze vergeten kinderen van Nepal. Ook zij verdienen onze steun en aandacht ! Niet alleen financieel maar ook door het doneren van kennis. Kijkt u eens naar http://bit.ly/aUFZzI

Peter Tersteeg

Kilometerheffing

Soms snap ik het allemaal niet meer zo goed, hoewel ik toch niet het idee heb dat dat aan mij ligt. Mijn mening is in deze niet zo verschrikkelijk interessant, maar laten we voor de aardigheid eens kijken naar het geklungel rond rekening rijden. Waarom moeten we minimaal honderden miljoenen investeren in hardware om te kunnen meten hoeveel kilometer iemand met zijn automobiel waar en wanneer rijdt. Vervolgens moet al die informatie verwerkt worden om maandelijks te kunnen worden omgezet in rekeningen. Rekeningen die maandelijks gecontroleerd, betaald en wederom gecontroleerd moeten worden. Je zou denken, een prachtig werkgelegenheidsproject. Heel vroeger hielden we daar nog het Amsterdam Rijnkanaal aan over, maar nu alleen maar administratieve rompslomp en nietsnutterij. En als er iets niet klopt aan de rekening, moet er weer een hele batterij ambtenaren klaarstaan om alle bezwaren te behandelen. Hoe verzin je het !

En dan de fiscaliteit rond de kilometerheffing. Het zou voor de burger budgettair neutraal zijn. Ik kan het me niet voorstellen. Er moeten immers weer allerhande trucs gevonden worden om de provincies en gemeentes te compenseren voor het verlies aan inkomsten als de houderschapsbelasting wordt afgeschaft. Misschien moeten de burgers die nooit een auto hebben gehad nu ook gaan meecompenseren. En hoe zit het met het afbouwen van de BPM. Als je een dure auto, met dus een hoog BPM bedrag, zou willen nemen heb je bij afschaffing meer voordeel dan bij een goedkopere auto. De kilometerheffing is echter gelijk voor beide auto’s. En what about benzine, diesel of gas. Allemaal dezelfde kilometerheffing ? En geldt de kilometerheffing ook voor motoren ?

En dan hebben we het nog niet eens over het privacy aspect. Over privacy kun je van alles zeggen. De overheid heeft de privacy tussen de burgers onderling goed geregeld, maar de privacy met de overheid is een ander verhaal. Niks privacy bijvoorbeeld als je met je koffertje op Schiphol aankomt. Om te voorkomen dat je een paar T-shirts of een fake horloge “binnensmokkelt” wordt de privacy geschonden.

En het kan allemaal zo eenvoudig. Als we dan al vinden dat er iets aan het milieu moet gebeuren, waarom verhogen we de benzineprijs dan niet. Heel simpel en heel recht toe recht aan. Dan betaalt iedereen die een auto gebruikt gelijkelijk mee. Ook buitenlandse automobilisten. Maar misschien heeft zo’n simpele aanpak wel te veel directe consequenties voor het koopkrachtplaatje. U weet wel, zo’n schitterend economisch model waar de overheid zich achter kan verschuilen.

Hoe dan ook, ik snap het even niet.

Peter Tersteeg

Human chemistry ?

...human chemistry equals mystery and this is the source of all beauty....


Enkele jaren geleden schreef ik als voorwoord van het jaarverslag van mijn bedrijf over human chemistry. Daarin stelde ik dat human chemistry mede bepalend is voor het succes van ondernemingen. 


Maar hoe zit dat nu in je persoonlijke leven ? Wanneer is je persoonlijke leven succesvol. En heeft dat ook iets met human chemistry te maken of heet het dan misschien anders ? Liefde misschien ? De natuurlijke reactie van de ene mens op de andere. Een mysterieus proces dat kan leiden tot relaties tussen mensen en die door hen als waardevol ervaren worden. Mensen functioneren dankzij die relaties.

Bijna dezelfde worden als ik ooit schreef over human chemistry. Maar naar mijn gevoel nu toch anders en ingewikkelder. Want wanneer ben je als mens succesvol ? Als je de slingers van je eigen feestje goed hebt gehangen ? Als je je ambities in het leven waar kunt maken ? Maar wat dan als die ambities een negatief karakter hebben ? Ben je dan ook nog succesvol ?

Ik ben er nog niet uit, maar voorlopig denk ik maar even dat je als mens geslaagd bent als je in staat bent anderen liefde te geven en in de omstandigheid verkeert dat anderen ook van jou houden.

Peter Tersteeg

De prijs van de gedachte

Gedachten verschijnen gewoon. Ze komen uit het niets en verdwijnen weer naar het niets. Niemand heeft ooit controle over zijn gedachten. Gedachten zijn wat ze zijn.  Ze zijn onschadelijk tenzij wij er ons aan vastklampen alsof ze waar zijn.

Interessante gedachten van Byron Katie. En inderdaad, je gedachten met begrip tegemoet treden lijkt mij een goede zaak. Tenminste voor zover we het hebben over negatieve gedachten. Als je je vastklampt aan een negatieve gedachte is het waard om volgens de theorie van Byron Katie te onderzoeken of die gedachte absoluut waar is. En eens stil te staan bij de gedachte wie je zou zijn als je die negatieve gedachte niet zou hebben. De meeste mensen denken dat ze zijn wat hun gedachten vertellen wat ze zijn. Je gedrag wordt bepaald door wie of wat je denkt te zijn. Hoe meer je herkent dat je niet het denken bent, maar de waarnemer van het denken, des te meer zal het denken zijn vermogen verliezen om je ongelukkig te maken.

Als je in staat bent om een negatieve gedachte op zijn feitelijkheden te onderzoeken, zou je wel eens tot de conclusie kunnen komen dat het misschien allemaal nog wel mee valt.  En dat zou ander gedrag tot gevolg hebben. Maar wat als je je vastklampt aan een gedachte, die feitelijk onjuist is maar je wel op de been houdt ?

Deze gedachten speelden onlangs toen in mijn omgeving bij een man van 80 een kwaadaardige vorm van prostaatkanker geconstateerd werd. De schrik was er en het psychische mechanisme van ontkenning trad in werking; vervolgens de ontkenning. Feitelijke informatie wordt ontkend of zelfs geweigerd. Het gedrag is afgestemd op de gedachte die men graag in stand wil houden: een positieve en niet bedreigende gedachte. Misschien maar goed ook. En dan zien we het vanzelf wel op ons afkomen. Maar, het ontkennen van de feitelijke situatie impliceert ook dat niet meer nagedacht wordt over alternatieve mogelijkheden. Op zich wellicht niet verkeerd en misschien is het dan toch maar beter om niet altijd je gedachten met begrip tegemoet te treden.

De prijs van die gedachte zou wel eens te groot kunnen zijn.  Laat dan die gedachte maar voor wat het is, dacht ik zo. 

Peter Tersteeg

Afgrondsdenken

De geleerden zijn het er niet over eens. Duidelijk is dat het voor hen net zo onduidelijk is wat er met de economie gaat gebeuren als dat voor de minder geleerden onder ons is. Het afgrondsdenken krijgt dus weer volop de gelegenheid om tot ongekende bloei te komen. Maar, heren*, het wordt fantastisch ! Laten we het nog even onder ons houden, maar 2009 kan een prachtig jaar worden, ondanks de crisis die op ons af lijkt te stormen. Want in barre tijden, komt creativiteit en overlevingsdrang in ons boven. Eigenschappen die in onze genen verankerd liggen. Eigenschappen die ons kleine landje tot de meest welvarende landen ter wereld gemaakt hebben. Eigenschappen die wij te danken hebben aan onze roemrijke voorouders ten tijde van de VOC. Logistieke dienstverlening, avant la lettre. Voorgangers van Deng Xiaoping voor wie het ook niet uitmaakte of de kat wit of zwart was. Als hij maar muizen ving. Ook onze VOC helden maakte niet uit waar de muizen mee gevangen werden. Of het nu het transport van slaven vanuit Elmina (Ghana) was of het verschepen van specerijen uit Indië, het maakte voor hen allemaal niet uit. De VOC overleefde de tulpencrisis en de rechtsopvolgers - opgegaan in Van Ommeren en Pakhoed - bestaan nog steeds. Hoezo afgrondsdenken.

Elke crisis biedt een kans. Wat dacht u er van om uw organisatie eens flink op te schonen. U heeft er nu de kans voor. Kijk eens naar de vermijdbare kosten. U zult verbaasd zijn wat de zero base gedachte aan kostencreativiteit oplevert. Ik garandeer u dat het een verslavend soort sport wordt, als u bezig bent kostenbesparingen te herkennen en/of te verzinnen. Zo’n 10 % kostenbesparing is veelal direct mogelijk door heel kritisch naar de uitgaven te kijken. En dat is veel gemakkelijker dan de het laten groeien van de omzet. Als dat echter ook nog lukt ben je helemaal een spekkoper, maar dat is een te optimistische gedachte.

Natuurlijk is er door een officiële crisis ook nog volop gelegenheid om afscheid te nemen van overtallige personeelsleden. Zonder dat de organisatie er last van heeft is het zonder meer mogelijk om 5 – 10 % te bezuinigen op de personele kosten. Het ziekteverzuim zal waarschijnlijk ook gaan terug lopen waardoor de productiviteit toeneemt. En dat leidt er toe dat er in de personele sfeer bezuinigd kan worden. En dan hebben we ook nog de variabele kosten die verband houden het afzet volume. De variabilisering van kosten biedt ook hier interessante mogelijkheden.

En, heren*, last but not least, u heeft ook nog ruime mogelijkheden om uw meerwaarde aan uw opdrachtgevers te laten zien. Denk met uw klant mee, verplaats u in zijn problemen en beweeg zo flexibel mogelijk mee. Als bamboe in de storm. U zult er baat van hebben. Wist u overigens dat het logo van Mitsubishi om die reden bestaat uit 3 bamboo’s, maar dit even terzijde.

Kortom, heren*, er is nog volop werk aan de winkel. Het afgrondsdenken moet u voorlopig maar even laten rusten. En tegen de tijd dat u klaar bent met uw kostencorrigerende maatregelen, trekt de economie vast wel weer aan en bent u er op alle fronten klaar voor om nog beter uit de crisis tevoorschijn te komen. Het maakt dus weinig uit wat de geleerden er van vinden; het komt vanzelf weer goed als u voorlopig even heel intensief op de kosten stuurt. Wie geschoren wordt moet stil zitten, maar ook dit houden we even onder ons. Maar bedenk Albert Einstein: "The definition of stupidity is expecting different results and doing the same things every day."

Peter Tersteeg