Er was weer eens een economische crisis. Op zich niets bijzonders en het gaat allemaal voorbij. Daar moet je ook van overtuigd zijn. De aandeelhouders van het bedrijf waar ik toen verantwoordelijk voor was waren minder overtuigd. Mijn jaarverslag reageerde op kritiek van onderneming en familieaandeelhouders op de noodzakelijke vernieuwingsinvesteringen. Ik was er samen met commissarissen van overtuigd dat een algehele modernisering absoluut noodzakelijk was, maar gaf middels dit jaarverslag aan dat het een lange en moeizame weg zou worden. De visie was goed, de richting was goed, er was kritiek, maar het was onvermijdelijk en dus gingen we er voor en kwam het allemaal goed.
De honden blaffen maar de karavaan trekt voort....
De honden blaffen maar de karavaan trekt voort....
Een reis van duizend mijlen begint met een eerste stap. Wij hebben die stap nu gezet en onze karavaan is vertrokken. Soms vallen de omstandigheden tegen. Tegenslagen eisen hun tol. Vertwijfeling en onzekerheid steken de kop op. Uitvallers en slachtoffers zijn aan de orde van de dag.
De honden blaffen. Waarom zo nodig op reis? Waarom niet nog even wachten? Hadden we geen andere bestemming kunnen kiezen? We komen het allemaal tegen, maar onze karavaan trekt voort. We gaan door, in voor- en tegenspoed. Dat is ondernemen. Daar ligt voor ons de uitdaging. De omstandigheden bepalen de snelheid van de karavaan. Stilstaan is geen oplossing. Een onderneming die niet beweegt bouwt immer af heel langzaam, maar wel heel zeker. Wie te lang aarzelt voor hij een stap zet, brengt zijn hele leven op een been door. Dat willen we niet. Daarom zijn we in beweging gekomen. Soms moeten we even terugtrekken om daarna weer beter vooruit te kunnen. 'Voorwaarts mannen, wij moeten terug '. Met dat bevel onderscheidt zich een groot veldheer van een bekwaam generaal. Een berekende tactische terugtocht om op langere termijn een goede aanvalspositie te krijgen. Een paar beheerste stappen opzij of terug in plaats van roekeloos vooruit rennen.
De honden blaffen. Terugtrekken wordt niet altijd begrepen. Terugtrekken is slecht voor je imago? Schadelijk voor je ego? Terugtrekken lokt kritiek uit. Maar de karavaan trekt voort. We weten waar we heen willen; we weten alleen niet wanneer we zullen aankomen. En ook niet welke obstakels we nog zullen ontmoeten. Maar dat we er zullen komen is zeker.
Voorwaar geen simpel proces voor een organisatie. Maar nu wij hebben de moed getoond ons lot in eigen hand te nemen en datgene te doen waarvan wij vinden dat het moet gebeuren, onderscheiden wij ons van vele anderen. Onder zware omstandigheden op reis gaan en het beoogde doel bereiken is een prestatie. Maar we zijn er nog niet. En veel zal nog gevraagd worden van de kracht en de weerstand van onze organisatie en van de persoonlijke betrokkenheid en veerkracht van onze mensen.
Laat de honden maar blaffen, onze karavaan trekt voort.
Peter Tersteeg
