Op doorreis in Singapore vanuit Nepal stapte ik op Changi Airport in de metro om even naar het centrum te gaan. Er stond een man voor mij met een button op. Daarop stond te lezen “I can help you to loose weight. Ask me how ?” Gezien mijn eigen gewicht, keek ik de man aan met een blik van “zeg het maar”. Tot mijn verrassing zei hij “goedemorgen, komt u uit Nederland ?” De man was consulent van Herbal Life en woonde zelf in Nederland. Het was een aardig gesprek, zo maar in de metro van Singapore op een maandagmorgen in september. Ik kreeg zijn kaartje en daar bleef het verder bij.
Toch bleef ik aan zijn button denken. Niet zozeer vanwege de boodschap over het afvallen, waar ik zelf al jaren naar streef. Ik was gefascineerd door de gedachte wat je allemaal met zo’n button als communicatiemedium kunt doen. Stel je voor dat ik in Nederland, keurig gekleed in donker business suite, met een button zou rondlopen die, uit hoofde van mijn beroep, de tekst zou hebben “ik kan uw bedrijf helpen, vraagt u maar hoe ?”. Wat zou er dan gebeuren ? Ik zie de reacties al voor me. Alleen die zijn waarschijnlijk al de moeite waard om een boek over te schrijven.
Durf te vragen maakt het ons allemaal wel gemakkelijker. Er gewoon voor uitkomen wat je eigenlijk zou willen. Het is helaas not done. Je omgeving voelt zich ongemakkelijk; immers veelal kunnen ze aan je vraag niet voldoen. Kijk maar eens naar het arsenaal aan excuses die op je afkomen. Slechts een enkeling kan iets en wil dat ook voor je doen.
Een leuk experiment, maar ik denk niet dat het er van gaat komen als ik weer terug ben in Nederland. Ik durf het namelijk niet. Maar de gedachte blijft interessant. En daar laten we het dan maar even bij.
Peter Tersteeg
